-
1 yabana söylemek
нести́ чушь; вести́ пусты́е разгово́ры -
2 yaban
1.1) ди́кая пусты́нная ме́стность2) диал. чужа́к; прише́лец2.yerliler bize yaban derler — ме́стные жи́тели называ́ют нас чужака́ми
ди́кийyalnız yaban ormanda yaşayan yerliler bunu bilirler — э́то зна́ют то́лько ме́стные, живу́щие в ди́ком лесу́
••- yabana gitmek
- yabana söylemek
См. также в других словарях:
yabana söylemek — saçma sözler söylemek, boşa konuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaban — is., Far. yābān 1) İnsan yaşamayan ıssız yer 2) Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı Yaban keçisi. Yaban kedisi. Yaban sarımsağı. 3) sf. Issız Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. F. R. Atay 4) hlk. Yabancı, el,… … Çağatay Osmanlı Sözlük